اخرین متن

**پیشنهادات کاربردی**

با توجه به هدف این پژوهش که طراحی مدل شایسته‌سالاری با رویکرد تقویت سرمایه اجتماعی در وزارت بهداشت و درمان جمهوری اسلامی ایران بوده است، پیشنهادات کاربردی زیر بر اساس یافته‌های میدانی و تحلیلی ارائه می‌گردد. این پیشنهادات در راستای تحقق اثربخشی بیشتر سیاست‌های منابع انسانی، تقویت فرهنگ شایسته‌محور، و ارتقاء سرمایه اجتماعی در سطوح فردی و سازمانی می‌تواند به‌کار گرفته شود:

1. **نهادینه‌سازی نظام شایسته‌گزینی**: وزارت بهداشت و درمان باید یک چارچوب استاندارد برای انتخاب، ارتقاء و ارزیابی عملکرد کارکنان تدوین کند که مبتنی بر صلاحیت‌ها، شایستگی‌های حرفه‌ای، و اصول عدالت سازمانی باشد. تشکیل کمیته‌های تخصصی با حضور نمایندگان منابع انسانی، مدیران ارشد و نمایندگان کارکنان برای بررسی صلاحیت‌ها توصیه می‌شود.

2. **تدوین نظام ارزیابی عملکرد چندلایه**: پیشنهاد می‌شود ارزیابی عملکرد کارکنان نه صرفاً بر اساس معیارهای کمی، بلکه با لحاظ کردن مشارکت، نوآوری، تعامل سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی طراحی شود. استفاده از ارزیابی‌های ۳۶۰ درجه و بازخورد ساختارمند از همکاران و مافوق می‌تواند به ارتقاء سرمایه اجتماعی و شایسته‌سالاری کمک کند.

3. **تقویت آموزش‌های سازمانی با رویکرد عدالت و شایستگی**: وزارت باید دوره‌های آموزشی دوره‌ای برای مدیران و کارشناسان طراحی کند که در آن مفاهیم شایسته‌گزینی، سرمایه اجتماعی، رفتار حرفه‌ای و تعامل سازنده در سازمان آموزش داده شود.

4. **ایجاد بانک اطلاعاتی شایستگی‌های منابع انسانی**: طراحی یک سیستم اطلاعاتی متمرکز که در آن پروفایل شایستگی، سوابق تجربی و نتایج ارزیابی کارکنان ثبت شود، موجب می‌شود فرآیند تصمیم‌گیری در جذب، ارتقاء و جانشین‌پروری شفاف‌تر و مبتنی بر شواهد باشد.

5. **طراحی شاخص‌های سنجش سرمایه اجتماعی سازمانی**: با توجه به نقش سرمایه اجتماعی در ارتقاء عملکرد و رضایت شغلی، پیشنهاد می‌شود شاخص‌هایی برای سنجش مؤلفه‌های اعتماد، انسجام فرهنگی، شفافیت و تعامل درون‌سازمانی طراحی و به صورت ادواری پایش شوند.

6. **پیاده‌سازی نظام مشارکت کارکنان در تصمیم‌گیری‌ها**: برای تقویت حس تعلق، اعتماد و سرمایه اجتماعی، پیشنهاد می‌شود سازوکارهایی مانند «اتاق فکر»، «نظرسنجی‌های منظم کارکنان»، و «برگزاری مجامع دوره‌ای» طراحی شود تا کارکنان احساس کنند در توسعه نظام‌های شایسته‌گزینی نقش دارند.

این پیشنهادات می‌توانند در قالب برنامه‌های اجرایی کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت تدوین شده و با نظارت مستمر و ارزیابی دوره‌ای در سطح وزارت بهداشت و درمان اجرایی شوند. اجرای این سیاست‌ها در نهایت به تقویت اثربخشی سرمایه انسانی، افزایش رضایت شغلی و ارتقاء سطح سرمایه اجتماعی در نهادهای دولتی کشور منجر خواهد شد.